Tag Archief van: De Tsjûkemar

Weispield van Iepenloftspul Bantegea

Video ‘Weispield’

Ben jij er bij geweest afgelopen juni en juli op de Marchjepôle in het Tsjûkemar? Heb jij ‘Weispield’ mee beleefd? Of was je er door wat voor reden dan ook niet bij? Je kunt ‘Weispield’ nu nog eens of alsnog meemaken. Tijdens de uitvoering van 5 juli hebben Mick van Rossum en Nicole Batteké opnames gemaakt. Met behulp van drie camera’s. Alle beelden zijn nu gemonteerd en de resultaten daarvan kun je in onderstaande film zien. Veel kijkplezier!

Mocht je daarnaast belangstelling hebben voor het verhaal van verzetsheld Lodo Anne Rinse Jetse van Hamel? Het boek ‘Lodo’ van Han Korting is in de webshop van Afûk verkrijgbaar. Via deze link komt u direct op de juiste pagina bij Afûk.

Ornothologische les van Baas Becking

Eén dag voor de generale repetitie

Op dit moment vindt de generale repetitie van ‘Weispield’ op de Marchjepôle in de Tsjûkemar plaats. Superspannend! En gisteren de dag voor de generale. De hele doorloop van het iepenloftspul zodat er achterhaald kan worden wat er nog verbeterd kan worden. Hoe voorkomen kan worden dat dingen misgaan. Want een iepenloftspul vindt nu eenmaal in de openlucht plaats. En dat brengt veel uitdagingen met zich mee, zéker op een podium zoals het strand van de Marchjepôle.

Wind, water, zand in combinatie met apparatuur? Een gelegenheidsmannenkoor op een vlot? Een kunstwerk van 20 meter hoog wat ook als decorstuk wordt gebruikt? Een bejaard vierwielaangedreven rekwisiet die volgas over een duin moet gaan rijden? Veel bootjes die heen-en-weer varen? Een tribune voor meer dan 500 mensen? Het is al gelukt of het gaat nog lukken. Morgenavond, na al die voorbereidingen door zóveel vrijwilligers dan eindelijk de première. Zoals ze in de toneelwereld zeggen: ‘Toitoitoi!’

[envira-gallery id=”899″]

Foto’s: Jacobus de Boer – Adema

Het is een groot podium

Uitzondering voor gebruik van de Marchjepôle

‘Weispield’, het derde grote openlucht theaterspektakel van Iepenloftspul Bantegea, vindt plaats op de Marchjepôle. Het grootste eiland in het Tjeukemeer. Het bestuur van Marrekrite, de beheerder van de ligplaatsen op het eiland, heeft een uitzondering gemaakt voor het gebruik van de Marchjepôle. Zij willen kijken of de Tsjûkemar een ‘fun-meer’ kan worden zonder de gewone watersporters in de weg te zitten. Daarbij maken ze een uitzondering omdat Spektakel Tsjûkemar een LF 2018 project is.

‘In dat kader vond ons bestuur dat we sowieso ruim naar deze kwestie dienen te kijken’, zegt Lourens Touwen van de Marrekrite. ‘Vanuit deze overwegingen werken wij mee. Vooralsnog is dit een strikte uitzondering op de regel dat we in principe onze voorzieningen niet afsluiten voor bepaalde evenementen. Voorop staat de gewone watersporter in principe altijd op onze plekken terecht moet kunnen.’

Foto: Jacobus de Boer – Adema

Een kijkje achter de schermen

En er zit alweer een repetitie op. Na in Oosterzee uitgezwaaid te zijn door een familie nijlganzen voer de spelersgroep afgelopen zondag onder een grijze lucht naar de Marchjepôle. Het miezerde zelfs een beetje. Later op de dag kwam de zon er gelukkig weer bij en ging de temperatuur weer richting vrij warm. Gelukkig voor de vier jonge Lodo van Hamels. Zij zochten verkoeling in de Tsjûkemar toen ze moesten wachten op hun volgende repetitiemoment.

Vier jonge Lodo van Hamels?

Dat leest u goed! Lodo van Hamel, de held uit ‘Weispield’, is ook ooit jong geweest. Schrijver en regisseur Eelco Venema heeft ervoor gezorgd dat er ook voor de jonge Lodo een rol is weggelegd. Maar 9 voorstellingen is wel een ding. Daarom doen er maar liefst vier jonge Lodo’s mee in ‘Weispield’. En ze doen écht mee. Het is niet zo dat er één jonge Lodo is en drie reserve-jonge-Lodo’s. Nee…, ze spelen ieder op z’n minst in twee voorstellingen. Op de foto krijgen ze op het strand van de Marchjepôle letterlijk aanwijzingen van Eelco. Maak kennis met Hisse Kraak, Hessel van Houten, Hendrik Muurling en Finn Wesselius.

En er moet gedanst worden. Een uitdaging voor Marten Wesselius (Lodo van Hamel) en Janneke Warringa (Juniper, de verloofde van Lodo). De gevechtsscènes zijn lastig, maar het dansen is ook niet makkelijk onder de knie te krijgen. Wilt u zien hoe er gevochten word? Hoe er gedanst wordt? Wilt u luisteren naar de muziek van componist Douwe Dijkstra? Wilt u weten welke jonge Lodo van Hamel u gaat zien? Bestel dan nu uw tickets. Wacht daar trouwens niet te lang mee! Vandaag kwam het bericht binnen dat de eerste zaterdag, 30 juni aanstaande, al is uitverkocht.

[envira-gallery id=”830″]

Foto’s 1, 2, 3, 5, 6, 7 en 8: Jacobus de Boer – Adema. Foto 4: Renske Keulen

De Hand van kunstenaar Bouke Groen

Een 20 meter hoge hand groet u: ‘Goeie!’

De Hand van kunstenaar Bouke GroenDromen en durven te dromen. Dat is de rode draad van ‘Weispield’, het Bantegeaster Iepenloftspul van 2018. Om dit kracht bij te zetten, is kunstenaar Bouke Groen uit Leeuwarden gevraagd om een iconisch beeld te maken. En iconisch wordt het. Groen maakt een hand van maar liefst twintig meter hoog. Van die hand wijst één vinger omhoog. Want dáár blijven veel dromen hangen, in die grote blauwe hemel.

‘Ik ben gevraagd door de regisseur Eelco Venema‘, vertelt Groen. ‘Het idee was om een beeld te creëren dat een functie had voor het iepenloftspul, maar ook een permanente status zou kunnen krijgen.’ In eerste instantie dacht de kunstenaar aan een hoogspanningsmast. De open constructie van het bouwwerk sprak hem hierbij het meest aan. Na gesprekken met Venema en inspiratierondes om de Tsjûkemar, kwam Groen tot de conclusie dat het handgebaar naadloos bij het toneelstuk zou passen.

‘De hand wijst omhoog’, gaat hij verder. ‘Daarmee wordt het landschap gezegend. Daarnaast beeldt het de vanzelfsprekendheid uit van ‘goeie’. Een typische groet die hier bij de omgeving past. En het James Bondgebaar zie ik er ook wel in. Dat sluit weer aan bij het verhaal van Lodo van Hamel, de spion. Voor mij staat het beeld voor je dromen nastreven. Dromen over de toekomst, over wie je bent en wat je wilt. Dromen over iets willen dat je niet hebt. Dromen van een betere wereld. Ja, het is een zware boodschap, maar het handgebaar zelf is heel licht. Ik word hier zeker wel vrolijk van.’

Oorspronkelijk moest het beeld veertig meter hoog worden, dezelfde lengte als een hoogspanningsmast. Inmiddels is de lengte gehalveerd naar twintig meter waarvan de voet (of in dit geval de pols) vijf meter telt en de hand vijftien meter. De hand wordt gemaakt van geschilderd vurenhout, de pols van ijzer. Het blijft een open geheel, zoals een hoogspanningsmast dat ook is. Het kunstwerk wordt geplaatst in een driehoekconstructie, net als de Eiffeltoren. Het geheel wordt daarna verzonken op een ponton vlakbij het strand van de Marchjepôle. ‘Het wordt een iconisch beeld.’

Foto: Johan Westenbroek